czwartek, 13 sierpnia 2015

Spaniel w pigułce - czyli co, jak i dla kogo?

Ostatnio dostaje dużo zapytań odnośnie rasy Plu, typowych zachowań czy też problemów zdrowotnych. Dlatego dzisiaj postanowiłam napisać jak rasa wygląda z mojego punktu widzenia, jako posiadaczki owego psa. Dużo ludzi opiera się na stereotypach o rasie, czy słusznie? Na te pytania postaram się odpowiedzieć.






Zacznijmy od książkowego zwięzłego opisu rasy:
Cocker spaniel angielski – jedna z ras psów należąca do grupy psów aportujących, płochaczy i psów wodnych. Zaklasyfikowana do sekcji płochaczy. 


A co z pochodzeniem? Spaniel to rasa wyhodowana jako pies myśliwski do wypłaszania wszelkiego ptactwa łownego. Pierwsi krewni właściwych spanieli pochodzili prawdopodobnie z Hiszpanii,  do Anglii przybyły ze swoimi hiszpańskimi właścicielami, czyli wbrew pozorom nie jest to typowo angielska rasa. 



Ale przejdźmy do sedna, czyli usposobienia spanieli. Wszyscy wiemy, że jest to rasa z bardzo wesołym i przyjaznym usposobieniem, co za tym idzie jest psem bardzo energicznym, czyli doskonały towarzysz dla ludzi młodych, aktywnych, mających sporo wolnego czasu i tu nasuwa się kolejna sprawa, czyli "spaniel niszczyciel". Dużo ludzi narzeka, że pies pozostawiony w domu na dłuższy czas np. pogryzł buty, sama na początku miałam taki incydent z Plutem, raz kiedy miał niecały rok, z wyższych konieczności i nie planowanie musiał zostać sam w domu na noc, a następnego dnia czekała już na nas niemiła niespodzianka czyli "zjedzona" ściana, ale oczywiście była to tylko i wyłącznie moja wina, ponieważ pies się najzwyczajniej w świecie nudził i stresował, oczywiście sytuacja nigdy więcej się nie powtórzyła. Ale wracając to najważniejsze jest aby pies kiedy jest sam w domu miał zajęcie, czyli np. zabawka, kość czy kong lub po prostu przed wyjściem w miarę możliwości wymęczyć psa na spacerze, aby później spokojnie drzemał w domu ;) Niektóre spaniele mają też skłonności do dominacji i obrony swojego terenu i wtedy może pojawić się duży problem. Jeśli nie wskaże się wyraźnie psu, kto jest przywódcą stada może próbować zapanować nad właścicielem i potocznie mówiąc "wejść mu na głowę". Co prowadzi do agresji np. podczas jedzenia, nie można nawet zbliżyć się do psa lub w niektórych przypadkach nawet zbliżyć się do legowiska. Mi szczerze mówiąc ten problem jest zupełnie obcy, ponieważ Plu nigdy nie wykazywał najmniejszych skłonności do dominacji i obrony swojego terenu zarówno w stosunku do domowników jak i gości, czyli mówiąc potocznie "ciepła klucha". Jest to także rasa bardzo inteligentna, nadaje się do psich sportów, lecz z mojego doświadczenia uważam, że najlepiej radzą sobie w agility (bynajmniej Pluto), ale oczywiście trenują też inne sporty. Kolejną sprawą jest też to, że jest to rasa dość szczekliwa, Pluto nieraz urządza na klatce niezłe koncerty, ale na szczęście mamy psolubnych sąsiadów i nie ma z tym większego problemu, jednak jest to sprawa którą warto rozpatrzeć przed decyzją kupna spaniela. Ważne jest też to aby wziąć psa z dobrej hodowli, najlepiej i najpewniej z rodowodem i metryką. Plu niestety nie jest rasowym spanielem, lecz wiem i mam pewność, że był chowany w domu, w odpowiednich warunkach, stąd brak problemów z psychiką itp. Warto też wspomnieć o zamiłowaniu do wody i pływania, lecz Plu jest raczej z tych spanieli, które bez szczególnego powodu nie pływają, lecz brodzą sobie w wodzie ;)



A co ze zdrowiem i pielęgnacją cockerów? Sierść wymaga oczywiście regularnego pielęgnowania i czesania, w przeciwnym razie pojawiają się filce (w szczególności na uszach i w pachwinach tylnych łapek), dobrze jest też przynajmniej 2 razy w roku wykąpać pupila. Warto też wspomnieć o sierści między poduszkami na "stópkach", którą należy regularnie przycinać równolegle do podeszew, ponieważ zbyt długa sierść w tym miejscu może powodować dyskomfort podczas chodzenia. Wiele spanieli posiada też problem z łzawiącymi oczyma (pięta Achillesowa Pluta), w takim wypadku należy przemywać 2-3 razy dziennie okolice oczu psa, warto też pamiętać o uszach, ponieważ uszy spanieli są uszami specyficznymi, zwisającymi co znacznie utrudnia ich wentylacje i może prowadzić do poważnych chorób kanału słuchowego, dlatego należy je regularnie czyścić, chociażby wacikiem, ja także dodatkowo kiedy Plu śpi odwijam mu uszy, aby mogły się swobodnie wentylować. Czyli ogółem rzecz biorą schorzenia spanieli dotyczą głównie uszów i oczu, dlatego warto o te narządy dbać w szczególności. A co ze strzyżeniem? Na pewno regularne trymowanie i podcinanie łapek, brzuszka, krawatki, uszów (według uznania właściciela), ale nigdy bez wyraźnej potrzeby grzbietu, gdyż jest to praktycznie droga bez powrotu, bo po zgoleniu sierści z grzbietu zazwyczaj odrasta zniszczona, bujniejsza i kręcona szata, co nie wygląda ładnie i na pewno nie jest efektem pożądanym.

Po długiej paplaninie pora na obalenie mitów na temat tej rasy!


"cocker spaniel to rasa agresywna i nieodpowiednia dla dzieci"


"cocker spaniel wymaga ruchu i uwagi"


"mama mojego psa była wredna to on ma to po niej"


"cocker spaniel to wredna rasa"


"cocker spaniel to pies inteligentny"


"cocker spaniel ma silnie rozwinięty instynkt"



"mój pies jest agresywny, bo to taka rasa"


Cały tekst jest sporządzony na moich osobistych doświadczeniach, zachęam do dzielenia się waszymi opiniami na temat tej niesamowitej rasy :))
Mam nadzieję, że ten post okaże się przydatny i pomoże przyszłym właścicielom dokonać właściwego wyboru :)

Pozdrawiamy,
A&P




10 komentarzy:

  1. Nie miałam styczności z rasą ale chętnie przeczytałam i poznałam i wiem więcej, na pewno kiedyś wiedza się przyda :)

    OdpowiedzUsuń
  2. Mój spaniel szczeka bardzo rzadko. A co do postu to bardzo przydatny. :)

    OdpowiedzUsuń
  3. Ze spanielami mam bardzo często kontakt, mi się wydaje, że te psy nie są jakoś specjalnie wymagające, oczywiście pielęgnacja to u nich podstawa.

    OdpowiedzUsuń
  4. Ciekawy post.
    Wbrew niektórym pozorom spaniele potrzebują dużo uwagi. Co do faktów i mitów, przyznaję rację. W wolontariacie miałam do czynienia z rodzeństwem spanieli i opis zgadzał się w 100% z ich zachowaniami. ;)

    OdpowiedzUsuń
  5. Z mojego doświadczenia obserwując kilka spanieli stwierdziłabym, że raczej wolą starsze dzieci, które nie latają za nimi w kółko i nie pchają się do nich z rączkami. Poza tym dla osób dorosłych mających odpowiednią ilość czasu i wiedzę na temat rasy są bardzo przytulaśne. Wcale nie są wredne - trzeba tylko dobrze rozplanować co z nimi robić. Potrzebują się solidnie wybiegać. Instynkt większość ma bardzo silnie rozwinięty, więc odwołanie jest tutaj bardzo ważne. Jeśli tego nie mają wyćwiczonego, radze nie spuszczać spaniela w lesie czy też w pobliżu wody, gdzie znajduję się ptactwo. Bo nasze wołanie nie zda się na nic ;)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. A i są bardzo czujne ;) na pewno dadzą znać jak ktoś będzie się kręci koło naszej "posesji", ale jeśli przyjdzie co do czego to zwieją, albo dadzą się głaskać. One tylko nas informują, że coś się dzieje a nie są psami obronnymi ;)

      Usuń
  6. Miałam spaniela 4 lata temu. Wspaniałe psy, potrzebują dużo uwagi i ruchu. Są też bardzo przyjazne. :)
    Świetny post i to co napisałaś moim zdaniem, z tego co wiem po swoim poprzednim psie to wszystko się zgadza.

    Pozdrawiamy! :)
    http://codziennebeagle.blogspot.com/

    OdpowiedzUsuń
  7. Eh, wydaje się że każda rasa ma pewne cechy wspólne, ale najważniejsze i o tym nie można zapominać kupując psa, jest jego wychowanie!

    OdpowiedzUsuń
  8. Bardzo podobają mi się spaniele, chociaż nie miałam z nimi żadnego doświadczenia. Miło czyta się takie przydatne posty ;)

    OdpowiedzUsuń